JANA BERANOVÁ is dichter, docent poëzie en vertaalster van het werk van Tsjechische auteurs (o.m. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera).Jana Beranová vluchtte in 1948 met haar ouders uit toenmalig Tsjecho-Slowakije. Na een dag en een nacht lopen door het Boheemse Woud bereikten ze West-Duitsland. Via vluchtelingenkampen en omzwervingen kwam ze begin jaren vijftig naar Nederland.
De schoenen die haar vader tijdens hun vlucht droeg heeft ze al die jaren bewaard.
Zonder bagage
De grens, klemvast, was een ver geheim.
Het was nacht, de maan was rood.
De hoge heuvel sleepte stenen aan
waar ’t licht afdroop als
afscheidstranen. Het gevaar
verbond de wond.
We liepen.
De bergkam had
gaten in zijn tanden en het kind
vleugels op haar rug:
schooltasje, foto van de klas,
krabbel van de eerste liefde.
De mens is een bundel
verzwegen verhalen, klaar om
op te stijgen, uit te varen,
verstoppertje te spelen, alleen
tijdelijk in een haven.
Daar
zoek ik weleens tussen sleetse
koffers, reistassen en andere bagage
het schooltasje terug. De eerste
verte. Hoe ik dat doe?
Ik leg me op de grond en vouw me
op tot een pakketje. Verloren maar
vrij om te gaan als de maan
zich schurkt tegen de havenkade.
uit: Werkboek van Jana Beranová
Bloemlezing 1983 – 2010
(De Geus, 2011, 280 p.)