Eva Pieper (1956) leerde al jong de waarheid te verdraaien en naar haar hand te zetten. Ze loog als ze voelde dat ze daardoor buiten gevaar kon blijven. Bijna iedereen deed dit in Oost-Duitsland (DDR). Want wat je werkelijk dacht of had gedaan, kon je vaak beter voor je houden: het kon zomaar gruwelijke consequenties hebben. Pieper hield vaak zelfs tegenover haar vader de waarheid voor zich, omdat hij een hoge positie in de communistische partij had. Na haar gedwongen vertrek uit de DDR, eind 1978, kostte het haar jaren om erop te vertrouwen dat ze gewoon kon zeggen wat ze dacht. Pieper werkt als life coach en presentatietrainer in Amsterdam. 

De DDR

Na de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland opgedeeld in een deel dat door de geallieerden werd gecontroleerd, en een deel dat onder de macht van de Sovjet-Unie viel. Oost-Duitsland, vanaf 1949 officieel de Duitse Democratische Republiek (DDR) genoemd, werd geleid door de communistische SED, een marionettenpartij van de Sovjet-Unie. Nadat het IJzeren Gordijn de grens tussen oost en west hermetisch had afgesloten, besloot de SED tot de bouw van een muur om Berlijn – niet bedoeld om vluchtelingen buiten te houden, maar om te voorkomen dat de eigen inwoners naar het westen zouden vluchtten. Met behulp van terreur, censuur en een enorme geheime politiedienst (Stasi) werd elk kritisch geluid onderdrukt. Pas eind jaren tachtig, toen in de Sovjet-Unie Michail Gorbatsjov aan de macht kwam, groeide het openlijk verzet tegen het regime. Op 9 november 1989 viel de Muur en een jaar later werden Oost- en West-Duitsland herenigd.